برف نو! برف نو! سلام، سلام

بنشین، خوش نشسته‌ای بر بام

پاکی آوردی ای امید سپید!

همه آلودگی‌‌ست این ایام ....

"احمد شاملو"

+ بالاخره برف به مشهد هم رسید و ما کلی لذت بردیم از نعمت خدای مهربونمون ... امیدوارم که زمستون امسال پر از اتفاقات و خبرای خوب از هر نظری باشه بی صبرانه منتظر روزای خوب و خبرهای خوب هستم

+ فردا هم که ایشاله برنامه برف بازی ردیفه =))

+ عکس هم مربوط به پارک ملت مشهد همین امروز به قول معروف یهوووویی :d

+

کلاس نه گذاشتنیه نه داشتنی و نه رفتنی

کلاس پیچوندنیه :))

به افتخار همه دانشجوها ! ! ! ! ! ! ! ! ! !

پ.ن:

+ زمانی که واسه اولین بار این وب رو شروع کردم تازه دانشجوی ارشد شده بودم حالا تموم شده فک می کردم حالا که تموم شده راحت میشم نفس می کشم ولی می بینم فقط تو همون روزها بوده که واقعاً نفس می کشیدم ،الان دقیقاً از عمر 7 ساله دانشجویی من دوسال می گذره...

دلم تنگه واسه لحظه لحظه خاطرات اون روزا واسه جزوه ها، امتحانات، انتخاب واحد و کلاس پیچوندن ووووو .. دلم واسه خاطرات بین کلاس ها با بچه ها، دوستای عزیزتر از جانم زهرای مهربونم، الهام قاطع و پایه،الناز شیطون تنگه واسه همه جنگولک بازیامون به قول معروف، از خاطره فرودگاه تا پاتوق هامون آیس پک گل سرخ و پیتزا کات، از پیاده روی های توی دانشگاه و کتابخانه و سایت و نمایشگاه کتاب و خاطره همیشه بیادموندنیش .. حرف زیاده بخوام بگم کم میاد چون دستم توان نوشتنش نمیاد چون دلم می گیره ...

+ حالا هر کدوم یه جایی مشغولیم و داریم زندگی می کنیم البته اگه به این روزمرگی ها بشه گفت زندگی .. از هم خبر داریم شاید کم و بیش همدیگه رو ببینیم ولی روزی 10 – 12 ساعت کنار هم بودن کجا و هفته ای ماهی یه بار کجا

+ خلاصه این همه گفتیم تا برسیم به تبریک روز دانشجو ... ازما که گذشت هرکسی هست لذتشو ببره هر کی هم که مثه من تموم شده بازم مثه من بشینه  شیرین ترین خاطرات زندگیشو مرور کنه ... دانشجوهای عزیز روزتون مبارک

+ با یه روز تاخیر روز حسابدار رو هم به حسابدارها و خودم که بخشی از این جامعه فرهیخته به شمار میام تبریک میگم :D

+ برف هم که همه جا رو مزین کرده انشاله به همین زودیها به مشهدم برسه و ما رو خوشحال کنه .. کلا تو زندگیم دوتا چیز در حد مرگ من ازشون لذت می برم یکی سفر یکی هم برف .. یکی از یکی بیشتر به امید اون روز :(

+ عکس مربوط به دانشکده حسابداری دانشگاه فردوسی که میشه گفت خونه دوم من بود 7 سال من اونجا زندگی کردم =))

بیچاره پاییز ...

دستش نمک ندارد!

این همه باران به  آدم ها می بخشد اما

همین  آدم ها تهمت ناروای خزان را به او می زنند ...

خودمانیم ...

تقصیر خودش است؛

بلد نیست مثل « بهار » خودگیر باشد

تا شب عیدی زیر لفظی بگیرد و با هزار ناز و کرشمه

سال تحویلی را هدیه دهد!

سیاست «تابستان» را هم ندارد که

در ظاهر با آدم ها گرم و صمیمی باشد

ولی از پشت خنجری سوزناک بزند ...

بیچاره ...

بخت و اقبالِ «زمستان» هم نصیبش نشده که

با تمام سردی و بی تفاوتی اش این همه خواهان داشته باشد!

او « پاییز» است

رو راست و بخشنده!

ساده دل

فکر می کند اگر تمام داشته هایش را

زیر پای آدم ها بریزد، روزی ... جایی ... لحظه ای ...

از خوبی هایش یاد می کنند!

خبر ندارد آدم ها رو راست بودن و بخشنده بودنش را

به پای محبتش نمی گذارند …

عادت آدم ها همین است …!

یکی به این پاییز بگوید آدم ها یادشان می رود که

تو رسم عاشقی را یادشان داده ای!

دست در دست معشوقه ای دیگر

پا بر روی برگ هایت می گذارند و می گذرند

تنها یادگاری که برایت می ماند ...

«صدای خش خش برگ های تو بعد از رفتن آنهاست» ...!

ناراحت نباش پاییز!

این مردم سال هاست به هوای بارانی می گویند … خراب!

+ پاییز دوست داشتنی هم داره تموم میشه و زمستون با تمام خاص بودنش داره میاد نمی دونم چرا ولی کلا یه حس خوبی به زمستون دارم شاید چون فصل تولدمه یا هر دلیل دیگه ولی کلا من تمام حس و حال های خوبم تو زمستونه که داره از راه می رسه

+ عکاس عکسم خودم هستم  پارک ملت مشهد بعد یه پیاده روی صبح زیبا که خیلی چسبید

+ دوباره برگشتم نمی دونم چرا یهووووویی دلم هوس نوشتن کرد یه جایی که بتونم راحت بدون دغدغه بنویسم بدون وسواس راحت راحت یه جورایی حرف دل ، حرفایی که تمومی نداره اینجا هم تمومی نداره برگشتم تا دوباره شروع کنم امیدوارم که بمونم نمی درد و دل هام زیاد شده ولی آدمهایی که بتونم درد و دل کنم کم ...

+ همه چی عوض میشه و تغییر می کنه خوبه یه جایی هنوز هست که تغییر نکرده و مال خود خود خودته ...