من الهه هستم. 27سالمه و اهل و ساکن مشهدم. دختری ام از جنس زمین که هوای پرواز او را رها نمی کند. هر شب بوی ابر ها بی تابش می کنند . برایش آهی می ماند از نفس ها و سکوتی از نگفته ها و دلی تنگ از غم هایی که روزی آرام او را به پرواز در می آورند! هنوز در آرزوی دیدن خورشید صبح بر می خیزد ولی جز تکراری از نور در دور دست دیدش ، چیزی پدید نمی آید. ماه شب ها نجوایش را به بالین ستاره می برد هنگامی که خواب او را اسیر می کند. ابر ، آسمان ، خورشید ، ماه و ستاره در آغوشش می کشند ! این است معنی پرواز...........